Ontzag voor weerselementen die wij niet kunnen besturen heeft eeuwenlang kunstenaars geïnspireerd. Natuurgeweld is voor veel componisten aanleiding om muziek te schrijven in een poging het te bevatten, een plaats te geven. Daarbij staat elk seizoen, elke weersomstandigheid symbool voor een menselijke emotie. De traag vallende bladeren in de herfst zeggen iets over vergankelijkheid, de zomerse warmte zet mensen juist aan het geluk te zoeken. In dit concertprogramma belichten we diverse emoties en beschouwingen bij de weerselementen. Wij kozen muziek uit alle windstreken.

• In het stuk Soffio (adem) van Jean Christoph Rosaz experimenteren we met klanken en geluidseffecten die de wind nabootsen.
• Jacob ter Veldhuis schreef het adembenemende stuk Weather Report naar aanleiding van de weerberichten over orkaan Irene, die in 2011 over New York raasde.
• De herfst wordt bezongen in Autumn Landscapes van VeljoTormis, Chanson d’automne van Alphons Diepenbrock èn van Raymond Schroyens, en in Yver, vous n’etes quún villain, de in Nederland nog niet eerder uitgevoerde versie van Joseph Guy Ropartz.
• Leonard Bernstein laat ons de lente beleven in zijn sprankelende Spring Song.
• Alle seizoenen komen voorbij in de verfijnde Chinesische Jahreszeiten van Friedrich Zipp.
• En verder natuurlijk regen, veel regen: ons koorlid Henri Brokaar liet zich inspireren door het gedicht Avondgeluiden van Paul van Ostaijen, waarin je een zomerse regenbui hoort aankomen; in The Shower van Edward Elgar hoor je niet alleen letterlijk de regen vallen, maar voel je ook de bijbehorende emotie en uiteindelijke hoop “na regen komt zonneschijn”, en ook John Bennet laat ons in het hartverscheurende Weep o mine eyes verzwelgen in een springvloed van tranen.
• Het programma wordt aangevuld met twee delen uit Sea Pictures van Edward Elgar voor baritonsolo en gitaar.